Kuzey taraftaki Derviş Hücreleri’nin ön kısmında bulunan ve adını cennet çeşmelerinden alan selsebil Saîd Hemdem Çelebi (1814-1859) tarafından niyaz penceresinin karşısına güney ihata duvarının iç yüzüne yaptırılmıştır. Kenarları kesme taştan yapılan selsebilin gök mermer aynalığına beyaz mermerden yarım daire şeklinde Türk ampir üslubunda sekiz küçük bir büyük çanak yerleştirilmiştir. Abdülhalîm Çelebi zamanında alınlığına Roma devrine ait lâhit kapağı konularak yeniden düzenlenenen ve bugünkü yerine konulan selsebil, estetikle faydanın buluşturulduğu önemli bir mimârî unsurdur. Lülelerden akan suyun şırıltısı insana bir mûsikî zevki verirken küçük kuşların su içmeleri ve serinlemeleri bir başka güzelliği yansıtmaktadır.
Selsebilde, aynalığındaki çanakçıkların yukarıdan aşağıya 1-2-3-2-1 tertibiyle sıralanması, bir noktadan çıkan suyun, lüleler marifetiyle çanaklara dağıldıktan sonra tekrar büyük bir çanakta toplanması sûretiyle vahdet-kesret-vahdet (birlik-çokluk-birlik) olgusu vurgulanmaktadır.
